Moda’dan Bir Ekonomist Yazar Geçti

Türksen BAŞER KAFAOĞLU /BELLEK-KADIKÖY

28Temmuz 2011’de yitirdiğimiz  Ekonomist Yazar Arslan Başer Kafaoğlu

çocukluk yıllarında, doğum yeri olan Yozgat meydanındaki saat kulesinin altında

her sabah radyo haberlerini dinler, koşarak  “Aslan’ım anlat hele” diye yolunu

gözleyenlere, küçücük ama güvenilir aklıyla duyduklarını aktarırmış. Yıllar sonra

da karşılaştıklarında “bah hele gordün nü bizim gobeli? adam olacağı çocukken

belliydi” dediklerini,  anımsıyorum. Yozgat Lisesinde o tarihlerde aydın ve

düşünce geliştiren çok değerli öğretmenler varmış. Öyle ki onların sağlam  kültür

donanımından övgü ve hayranlıkla söz ederken, duygulanıp  gözleri dolardı.

Mükiye’yi bitirdikten sonra, Erenköy,Çiftehavuzlar,Bahariye,Moda gibi semtler

olmak üzere, yaşamının büyük bir bölümünü Kadıköy’de geçiren Ekonomist

Yazar,  Moda çay bahçesindeki Kemal‘in  çift kaşarlı tostundan, Ali’nin meşhur

dondurmasından,  Koço’nun  leziz yemeklerinden ve en çok da masmavi  denizini  

seyretmekten çok keyif alırdı, Tabi gençliğimizde yaşadığımız Moda koyu, plajı.  

Ağaçlıklı alanları,  doğal sahili, şimdilerde yok ama yine de geride kalan bir kaç

yerin tadını iyi çıkarırdık birlikte. Emeğin hakkını yıllarca savunan yazarın iç

dünyası, yumuşacık  şefkat doluysa da, sömürücü her tür politikaya, kapitalizme,

gereksiz özelleştirmelere, tüm kirlenmelere karşıydı. Ekonomik yorumlarında

kolay kolay yanılmadığını bilenler,  kritiklerinden yararlanmak isterlerdi. O da

öylesine basit bir dille anlatırdı ki, kendisine “halkın hocası” denirdi. Kitap,

konerans,röportaj ve sunumlarında, konuk olduğu yerlerde, görüşlerini cesaretle

ve dolandırmadan ortaya koyması, onu ekonomik alanda  epeyce güvenilir

kılmıştı. Ben de en çok, emek sermaye döngüsünde, emeğin nasıl sömürüldüğü,

anlatımını severdim.  Enflasyon, Kapitalizm Nereye gidiyor, Silah Rüşvet ve

Sömürü, gibi onlarca kitabının sayfalarını arada karıştırıp baktığımda, yıllarca

önce ortaya koyduğu  ekonomi politik yorumların, bu günleri net olarak

anlattığını  görmekteyim. Eşim, analitik belleğine güvenip, hesap makinası ve

internet kullanmaz, yazılarını eliyle hazırlardı. Dünya ve ülke tarihi bilgilerini,

ayaklı kütüphane donanımıyla taşıyıp, anlatırken de zaman tünelinde yaşardı

sanki, oradan çıkmak istemezdi. Hangi maç hangi tarihte, nerede, kimlerle

oynanmış, orada neler yaşanmış, anında  yaşıyormuş gibi anlatıp heyecanlanırdı.

Konser,tiyatro,opera bale, görsel sanatlar, sinema gibi çağdaş kültürün sıkı

takipcisiydi. “Keşanlı Ali Destanı” gibi tiyatro müzikallerini eve de taşır, ailece

ezberleyip söyler ve müthiş  keyif alırdık. “Morgol gömlek giyerdi, gümüş de

köstek takardı, yaktı mı candan yakardı”diye devam edip, gülmekten kırılırdık.

Arslan ülkesini, çok sever, İstanbul’u da inanılmaz bulurdu. “Hayretler içinde

kalıyorum,  bunca tahripe karşı  kent hala doğallığını ısrarla koruyor” diyordu.  

düşünüyorum da, gerçekten bahar gelince bir başka oluverir baktığımız her yer.

Arslan  Başer Kafaoğlu, hoş sohbetli, fıkralı, şiirli, bol kahkahalı halleriyle, dost

meclislerinde aranan kişi olarak gelir akla. ama bazen de, zihinlere çakılan ülke

ve dünya sorunları masaları kaplar. konuşularak rahatlanırdı. Sanırım bu biraz

da  olması  istenenlerin, özlemle karışık tezahürüydü. Onun, devrimci  umudunu

kaybetmemesi, topluma örnek olmalıdır.Kendisi, çevreyle ilgili etkinliklerde

hep yanımızda olurdu. 1989’da Yeşil düşüncenin ekonomiyle radikal noktalarda  

örtüştüğünü görüp, “Yeni Korumacılık”la ilgili kitabımızı topluma armağan

etmeyi, sanki bu günler için tasarlamıştık. Arslan’ı, sadece yaşamının büyük

bölümünü Moda’da geçiren doğruları ortaya koyan bir ekonomist yazar olarak

değil, topluma bıraktığı, kitap, bilgi belgeleriyle ve saygıyla anıyoruz.